အလွၾကြယ္သူေလးရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္

တိမ္ညြတ္မူးေအာင္....ရူးေအာင္လုပ္သူ
မင္းအလွကို.....ကဗ်ာမဖြဲ႔
စာမဖြဲ႔လို႔.....မမွီေသာကဗ်ာ
မညီေသာကာရံ...နေဘထပ္တဲ့
စာစကားလံုးႏွင့္..ႏိုင္းရွင္မၿပဘူး
အရမ္းလွတယ္...........
ႏုတ္တစ္ရာမွာ...စာတစ္လံုးလို႔
ဆိုရုိစကား.....မင္အလွေၾကာင့္
မွားယြင္းသြားရင္....စာဆိုပညာရွိ
မဟာသုခမိန္...စိတ္ေတာ္ညဳိးလည္း
မတတ္သာဆံုး....ခံရအံုးမယ္
ခ်စ္သူရယ္...........
ပန္းခ်ီမြန္းခ်ယ္...ေဆးက်ရုပ္ထင္
ပန္းခ်ီေက်ာ္လည္း.....မင္းအလွကို
ေဆးေရာင္မွံဳခ်ယ္....ဆရာ‘စား‘‘မခ်န္
တတ္သည့္ပညာ......အကုန္သံုးလည္း
မင္းရဲ႕အလွ......ေပၚလြင္မူေၾကာင့္
ေဆေရာင္သာဆံုး.......အလွဆံုးေတာ့
မၿဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး.......ခ်စ္သူရယ္.....
ခ်စ္သူေရ.....မင္းအလွကို
ဖန္တီးပံုေဖာ္...ပညာေက်ာ္ႏွင့္
အနဳလွေရး.....စာေရးဆရာတို႔
လက္မွိဳင္ေထြခ်.....ေငးငိုင္ရေအာင္
လွပါ့ေပတယ္.....ခ်စ္သူရယ္.....
ထိုထိုအလွ.....ငါ့မရလည္း
အလွၾကည့္ရုံ....ၾကည္ႏူးရုံၿဖင့္
ေက်နပ္ပ္တယ္....သို႔ေသၚလည္းပဲ
ခ်စ္သူအလွ...အစဥ္ထာ၀ရ
လွပဖို႔ေရး.....ေမွ်ာ္ကာေတြးလို႔
ခ်စ္သူအနား....တပါးမခြါ
ရန္အေပါင္းရွင္း..သုခခံစား
အေပ်ာ္ဆက္သ.....လိုတရေစဖို႔
ကိုယ္ရံေတာ္ၾကီး.....လုပ္ၿပေစလား
ခ်စ္သူရယ္.......

.......ေနသူရိန္......